Buitenlandse zaken – internationaal

Nederland zal zowel in de EU als daarbuiten realistischer moeten worden. De macht van de VS wordt gaandeweg minder, en China is druk bezig zich te nestelen in Oost-Europa. Nederland en de EU zullen zich kritischer moeten opstellen richting China, dat zich weinig gelegen laat liggen aan intellectueel eigendomsrechten en profiteert van veel te lage transporttarieven.  

Nederland en ook de EU stellen zich te weinig assertief op. Niet alleen China, maar ook Rusland en zelfs kleinere landen als Turkije profiteren van die zwakke houding. 

De westerse landen hebben pakken boter op het hoofd als zij praten over het verdedigen van democratische waarden in het Midden-Oosten. Onze ‘realpolitik’ richting Egypte, Syrië, Israël e.a. landen geven ons eigenlijk het recht niet meer om op morele gronden een positie in te nemen.

Toch zullen we dat moeten doen, om langzaam weer het vertrouwen terug te winnen dat gesprekspartners nodig hebben. 

En wat ontwikkelingssamenwerking betreft: laten we op zijn minst eerlijk zijn over waar we aan willen verdienen, en waar we alleen solidair willen zijn.

Buitenlandse Zaken – van VS naar China

Sinds de Tweede Wereld-oorlog hebben wij ons gericht op de VS als grote voorbeeld. De Angelsaksische opvattingen over economie, vrijhandel, kapitalisme zijn omarmd. De EU is ontstaan in de luwte van de bescherming die de NATO, in feite de VS, ruimhartig heeft geboden. Met het verzwakken van de rol van de VS in de internationale arena, zowel politiek als economisch, zal Europa zelfstandiger en zelfbewuster moeten gaan opereren. Dat zal ook consequenties hebben voor de defensie-uitgaven.

China, India e.a.

De sterk gegroeide invloed van China is een realiteit. Nederland en de EU zullen zich moeten beraden welke delen van onze economie we willen laten opkopen, en welke niet; of onder welke voorwaarden. Het lijkt ons nu te overkomen. Nederland en de EU kritischer durven zijn richting China, dat zich weinig gelegen laat liggen aan intellectueel eigendomsrechten en profiteert van veel te lage transporttarieven.

Maar ook vele andere landen in Azië zijn interessant. Daarom zal aandacht voor handel met Aziatische landen ook sterk moeten gestimuleerd, van scholing in talen tot exportsubsidies en samenwerking tussen landen.

Oost-Europa

In de praktijk spelen de Oost-Europese landen nauwelijks een rol in het Nederlandse leven, terwijl de EU een markt is waar nog veel terrein te winnen is. Aandacht hiervoor zal sterk moeten gestimuleerd, van scholing in talen tot exportsubsidies en samenwerking met Oost-Europese landen.

Normen en waarden, belastingparadijs – koopman of dominee?

Onze bedenkelijke internationale rol in belastingvermijding laat zien dat de koopman meestal wint. En het is heel eenvoudig: grote bedrijven in ontwikkelingslanden die bij ons te lage belasting betalen, doen dat niet in eigen land, waardoor bijv. de scholen aldaar minder geld krijgen. Laten we wat ontwikkelingssamenwerking betreft op zijn minst eerlijk zijn over waar we aan willen verdienen, en waar we alleen solidair willen zijn.

Voor belastingvermijding en tegen vluchtelingen?

Als land rijk worden van belastingvermijding en ondertussen stemmen op partijen die tegen vluchtelingen zijn? Het geld dat we er hier mee verdienen is mooi meegenomen, maar het is natuurlijk een business model dat voor Nederland alleen op de korte termijn voordelig is. Op de lange termijn niet. Het is het een of het ander, tenzij u denkt dat landen in Afrika dat geld dat bij ons wordt weggesluisd niet nodig hebben voor onderwijs of infrastructuur?

Pakken boter op ons hoofd

We hebben daarnaast politiek gezien in vele regio’s veel boter op ons hoofd, en zouden ons dan ook maar erg bescheiden moeten opstellen in plaats van de morele verontwaardiging die soms de kop op steekt. Nederland zal toch echt soms iets moeten vinden van zaken als het afbranden van het regenwoud door Brazilië, het mishandelen van olifanten in Thailand, en de dictatuur in Egypte zonder dat in de praktijk alleen economische of emotionele motieven de doorslag geven.

Midden-Oosten: grenzen trekken

De westerse landen hebben pakken boter op het hoofd als zij praten over het verdedigen van democratische waarden in het Midden-Oosten. Onze ‘realpolitik’ richting Egypte, Syrië, Israël e.a. landen geven ons eigenlijk het recht niet meer om op morele gronden een positie in te nemen. Toch zullen we dat moeten doen, om langzaam weer het vertrouwen terug te winnen dat gesprekspartners nodig hebben.