Discriminatie
Discriminatie
Discriminatie is van alle tijden, en iedereen doet het. Wij geloven in maatregelen nemen en niet in alleen maar praten of standbeelden verwijderen. Taboes zitten oplossingen in de weg.
- Onze stelling is dat iedereen discrimineert; dat is mensen eigen.
- Voor ons is dit niet een onderwerp n.a.v. incidenten en even ‘de regie nemen’, maar iets wat er altijd bij zal blijven horen
- Ons gaat het om de praktijk: goed registreren en dan maatregelen nemen!
- Wij zijn trots op onze geschiedenis, met alle positieve en negatieve episodes daarin. We geloven in een open discussie over de schaduwkanten; niet in het verwijderen van standbeelden en naambordjes. En dat Zwarte Piet minder belangrijk wordt als iedereen dezelfde kansen heeft.
- Streng optreden bij discriminatie en geweld tegen mensen om wie ze zijn (LHBTIQ+, joden, Marokkaanse Nederlanders e.a.).
- Maatregelen: (1) transparantie. In alle jaarverslagen van alle organisaties en bedrijven wordt een paragraaf over gelijke behandeling en diversiteit opgenomen. Daarna volgen (2) sociale ‘sancties’: geen vrouwen in de RvB, dan geen overleg op het ministerie, lagere kans bij aanbestedingen, minder kans op deelname aan handelsreizen, subsidie e.a.
- In de zorg en in het onderwijs kan ‘etnisch profileren’ juist goed zijn. Na een open discussie kunnen we de registratie van afkomst op sommige terreinen mogelijk weer hervatten, maar alleen in de individuele dossiers waar dat relevant is. Deze data mag nooit gedeeld worden, tenzij met expliciete goedkeuring.
- Ondertussen zullen cursussen ‘interculturele communicatie’ een standaard onderdeel moeten worden van ministers tijdens corona-persconferenties, medewerkers communicatie bij gemeenten, HR-functionarissen en vele anderen.
Discriminatie: we doen het allemaal
Het is alle bevolkingsgroepen eigen dat zij andere groepen meer of minder discrimineren. Groepen en mensen beledigen en uitsluiten is menselijk. Zo zitten mensen nou eenmaal in elkaar.
Maar discriminatie heeft grote gevolgen voor de mensen die het overkomt. Nederlanders worden in hun manier van leven of hun kansen beperkt om wie ze zijn. Juist daarom is het de plicht van ons allemaal om niet weg te kijken.
Hierin móeten we partij kiezen (en dat hadden we eigenlijk al moeten doen)! De tijd van constateren is voorbij. We zullen nu glashelder en solidair moeten zijn over wat kan en wat niet kan. We zullen veel duidelijker moeten erkennen dat het in Nederland voorkomt, en solidair moeten zijn met de slachtoffers. Marokkaanse sollicitanten weren, joodse of lesbische stellen de wijk uit pesten: het kan niet.
Helaas hebben we dit gif helaas al laten verspreiden , o.a. door weg te kijken en te doen of het in Nederland niet voorkomt. Daarom zullen de noodzakelijke maatregelen voor veel mensen (aanvankelijk) overdreven lijken. Ons voorstel: wie discrimineert wordt hard en snel aangepakt. Wij willen hier best over praten, maar nog liever concreet, samen, aan gaan werken.
Discriminatie bestrijden en gelijkheid bevorderen.
Het gaat in de praktijk om
- bestrijding van discriminatie, racisme op basis van wie iemand is en maatregelen nemen daartegen (en dat bespreken we hier)
- maar discriminatie kan ook de oorzaak zijn voor het feit dat iemand minder kans heeft in de maatschappij, naast andere oorzaken. We hebben het dan over ongelijkheid v.w.b. behandeling in de zorg, voeding, onderwijs en rechterlijke macht, carrièrekansen, inkomen e.a. (deze ongelijkheid bespreken we in het hoofdstuk over Gelijkheid).
Sexuele geaardheid en discriminatie
Homoseksualiteit is voor veel mensen een container begrip voor iedereen die niet ‘gewoon hetero’ is. Maar die vlag dekt de lading niet. Er zijn lesbische vrouwen, homosexuele mannen, biseksuelen en transgenders (Wikipedia LGTB). Hun volledige gelijkwaardigheid is een belangrijk onderdeel van onze Nederlandse waarden en identiteit. Voor het bekleden van alle publieke functies is volledige acceptatie van deze landgenoten een absolute voorwaarde.
Racisme en discriminatie
Discriminatie, schelden en uitsluiten op basis van afkomst moeten zo snel mogelijk de wereld uit. De discussie over ons koloniale verleden en Zwarte Piet laten zien dat er zeer verschillende en sterke meningen zijn of en op welke schaal het plaatsvindt in Nederland. Onze standpunten:
- Partij Helder is trots op onze geschiedenis, met alle positieve en negatieve episodes daarin. We geloven in een open discussie over de schaduwkanten; niet in het verwijderen van standbeelden en naambordjes.
- De oplossing zit hem er voor ons in dat we er altijd eerst met zijn allen vanuit moeten gaan dat, zolang we de reden niet kennen waarom iemand een standbeeld weg wil hebben of Zwarte Piet wil houden, dat de ander gewoon een mening heeft. Pas op het moment dat iemand zich uitspreekt en anderen een racist noemt of iemand discrimineert op basis van afkomst, kleur etc. is er een probleem.
- Protesteren is een basisrecht. Maar het feit dat iemand zich gekwetst voelt in zijn afkomst of nationale identiteit is geen reden om de eigen wil door te mogen drukken door fysiek of social media geweld, cancellen etc.
- De verandering van Zwarte Piet naar roetpiet laat zien dat veranderingen mogelijk zijn. Voor een deel van Nederlanders is die zwarte kleur niet belangrijk genoeg als iemand daarmee gekwetst wordt. Maar …. voor een grotere groep is de acceptatie van de roetpiet vooral gebaseerd op het feit dat ze geen gedoe willen. De vraag is of het daarmee is opgelost.
- Overigens gaan wij ervan uit dat als iedereen dezelfde kansen zou hebben in Nederland, dat Zwarte Piet minder belangrijk zou zijn.
Onderwijs en discriminatie
Ook in het onderwijs wordt helaas gediscrimineerd, wanneer op basis van de kenmerken van ouders en milieu kinderen een lagere schoolniveau aangeraden kunnen krijgen dat ze feitelijk aankunnen. Het is dan niet onmogelijk om bijv. uiteindelijk te gaan studeren, maar die weg is dan onnodig langer, in een milieu waarin dat al niet altijd vanzelfsprekend is.
Discriminatie in de arbeidsmarkt
Er worden op korte termijn maatregelen opgesteld om de discriminatie van allochtonen bij sollicitaties tegen te gaan. De mogelijkheid om in ieder geval bij de overheid anoniem een sollicitatie- of stagebrief te sturen wordt zo snel mogelijk ingevoerd, om zo discriminatie tegen etnische minderheden tegen te gaan. Tegelijkertijd zullen bedrijven en organisaties worden benaderd om dit zogeheten ‘blind recruitment’ ook toe te gaan passen. Op termijn zal het een voorwaarde worden voor subsidies of samenwerking. Om dit te laten werken is overigens een combinatie van maatregelen nodig, zoals ook een ‘diverse’ sollicitatiecommissie, andere vacaturekanalen, andere teksten e.a..
Sexe-discriminatie en glazen plafond
De positie van vrouwen in arbeidsmarkt is nog steeds slechter dan die van mannen. Veel vrouwen verdienen minder, hebben slechtere arbeidsvoorwaarden en hebben minder managementposities dan hun mannelijke collega’s met dezelfde competenties. Nederland loopt daarmee achter in Europa. Partij Helder stelt voor om ook hier heel duidelijk stelling te nemen. Gelijke positie en kansen van vrouwen worden een belangrijk criterium voor subsidies, samenwerking, toelaten van lobbypartijen e.d..
Gemeenten: discriminatie en bedreigingen snel aanpakken
Het gemak waarmee in sommige steden is geaccepteerd dat mensen worden gepest of weggejaagd uit hun buurt is een schande. De huidige generatie van burgemeesters lijkt niet opgewassen tegen de misstanden in sommige wijken in Nederland, die al tientallen jaren duren. Zij reageren veel te afwachtend en onduidelijk.
Degene die pest, moet uit de buurt vertrekken. Degene die oproept tot intolerantie of discriminatie moet worden gestraft. Er zullen interventieteams moeten worden samengesteld die uiterlijk binnen 24 uur kunnen ingrijpen in een gemeente waar burgers worden bedreigd en gepest of raadsleden worden bedreigd. Niet de Joodse of homo-stellen verlaten de wijk, maar de gezinnen van de bedreigers.
En een burgemeester en wethouders moet in alle rust kunnen overleggen, zonder bedreigingen of geweld van tegenstanders . Gemeenten zullen worden getraind, begeleid en gevolgd bij het voorkomen, vroegtijdig constateren en zeer daadkrachtig ingrijpen (zowel in de wijken als op social media).
Er zijn verschillen op basis van afkomst, en soms is het goed om dat te weten
Zowel in de zorg, in de arbeidsmarktcommunicatie, in de misdaadbestrijding, in de crisiscommunicatie als in andere maatschappelijke terreinen kan afkomst een rol spelen, zowel positief als negatief. Op verschillende terreinen zijn we opgehouden om die afkomst te registreren, vanwege algemene wetgeving maar deels ook uit angst om te discrimineren of voor racist te worden aangezien. En als het gaat om de verkeerde gevallen van ‘etnisch profileren’ dan is duidelijk dat dat nooit is goed te praten, zoals bij de Toeslagen-affaire.
Het nadeel kan alleen wel zijn dat mensen minder goed verzorgd kunnen worden of problemen minder goed aangepakt kunnen worden. Partij Helder vindt dat afkomst waar dat nodig is, gewoon weer geregistreerd mag worden. Vanzelfsprekend mag dit alleen als 100% gegarandeerd is dat diezelfde gegevens niet gebruikt kunnen worden om te discrimineren of onderzoek te doen naar fraude. De AVG en inspecties door de Autoriteit Persoonsgegevens moeten hierin een beslissende rol spelen.
Politieke correctheid zit soms in de weg
Ook de discussie wordt soms vermeden. Bij de recente rellen in Den Haag e.a. werd in veel media niet benoemd dat er veel Marokkaanse relschoppers waren. Op het moment dat die afkomst belangrijk is voor de bestrijding maar vooral de oplossing, zit die verkeerde politieke correctheid ons dus in de weg. Beroemd voorbeeld uit eerdere jaren is een burgemeester van Amsterdam die criminele discriminerende Marokkaanse relschoppers ‘boefjes’ noemde.
Overigens zijn er verschillende wetenschappers in de media geweest die hebben gezegd dat de wijk belangrijker is dan de afkomst bij de kans om crimineel of, in dit geval, relschopper te worden. Door alle politieke correctheid is het helaas nu niet duidelijk of dat hierbij een rol heeft gespeeld. En dus speelt die afkomst nu terecht een rol als verklaring voor hun gedrag!
Interculturele communicatie
Een belangrijke les uit dit alles is dat we niet alleen moeten accepteren dat we in een multiculturele samenleving leven, maar ook dat interculturele een vak is dat lang niet iedereen beheerst. Niet alleen ministers tijdens corona-persconferenties, maar ook communicatie-medewerkers bij gemeenten, HR-functionarissen en vele anderen zouden betere resultaten oogsten als zij zich dat zouden eigen maken.